Publiciteit

Literatuurlijst OVOK (Ouders van een overleden Kind) België.
Verhalen van lotgenoten / Literatuur

Troostvogels – Maria Quist
Willem Quist verongelukte op 8 januari 1999 op zeventienjarige leeftijd bij een verkeersongeluk. Ruim negen jaar na dato beschrijft zijn moeder het jarenlange traject van schrijnend verdriet dat zij heeft moeten afleggen. Ze beschrijft haar gevecht na de dood van Willem, maar ook over de vreugde die hij bracht in haar leven. Het diepe, intense verdriet is voelbaar, maar ook de vreugde en de wil om te overleven komen aan bod. De helende kracht van de natuur speelt een grote rol. Dit is een opmerkelijk positief en hoopvol boek. De kracht van de liefde, waarmee pijn en lijden uiteindelijk draagbaar worden, is mooi beschreven. Het boek is een kostbaar document, de schrijfster heeft het talent om “troost” uit te dragen. 2008 – Uitgeverij L’ Indépendance – 240 pag. – ISBN 978 90 9023506 6
Te bestellen via www.troostvogels.nl

Stichting Literatuurclubs Drenthe 
Troostvogels staat op de aanraderslijst voor 2010/2011 geplaatst. De Stichting werkt nauw samen met de leesclubs in Overijssel en Groningen. (www.literatuurclubsdrenthe.nl)

Radio Drenthe
In ‘Afspraak Beilerstraat’ praat presentator Lukas Koops met Maria Quist uit Dwingeloo. Zij studeerde culturele antropologie en werkte jarenlang voor diverse natuurbeschermingsorganisaties, waaronder de landelijke Werkgroep Roofvogels. Onlangs schreef zij het boek ‘Troostvogels’ over haar verongelukte zoon Willem en de wijze waarop die tragische gebeurtenis haar leven heeft bepaald. 

Nederlands Dagblad
“Quist schrijft heel toegankelijk. Treffend vond ik haar omschrijving van verdriet. Troostvogels brengt je dichter bij je eigen verdriet en bij dat van mensen om je heen.”
Lees verder

Trouw
Groen, de Verdieping: “Kraanvogels vliegen over het huisje in de Franse heuvels, de kerkuil blaast, de bosuil roept…..”
Lees verder

NRC HANDELSBLAD

“Maria Quist, antropologe en landelijk coördinator Werkgroep Roofvogels Nederland, schreef met Troostvogels een indringend verhaal over de steun die ze vond bij vogels…” 
Lees verder

De Telegraaf

“Aangrijpende en ontroerende passages over het verlies van haar kind wisselen elkaar af met verrassend blije natuurontmoetingen.” 
Lees verder

Dagblad van het Noorden

“De natuur. Daar zit zoveel moois in. In bomen, in bloemen, in vogels. Een wonderbaarlijke levenskracht…” 
Lees verder

Friesch Dagblad

Troostboek, Leven na de dood van een kind
“Wij konden elkaar nauwelijks bereiken of het verdriet delen” 
Lees verder

De Leeuwarder Courant

“De observaties van de natuur in Frankrijk vormen in het boek een wondermooie combinatie met het aangrijpende, ontroerende verhaal….” 
Lees verder

De Limburger

“Ze schrijft over haar gedachten, haar herinneringen, haar gevoelens, maar ook over de kleine, alledaagse bezigheden en over de natuur die haar omringt. Een melange die ze al schrijvende langzaam maar zeker tot een bijna organisch geheel boetseert.” 
Lees verder

Nederlandse Bibliotheek Dienst
Titel: Troostvogels
Auteur: Quist, Maria

Korte bespreking:
Het rouwproces is meestal geen kwestie van een aantal maanden of een jaar. Het is ook niet te zeggen: zo lang ‘mag’ het duren en ook het gezegde: ‘Je moet het een plekje geven,’ kan nogal nietszeggend klinken. In bijna geen ander boek over rouwverwerking blijkt dat zo duidelijk als in dit boek. De auteur, moeder van twee zonen, van wie er een bij een auto-ongeluk op slag dood was, komt over als een moedige vrouw met – logisch – ongelooflijk veel verdriet. Ze doet jaren lang alles om zonder zelfbeklag door te leven. In het begin lijkt dat eenvoudig, maar naarmate de tijd verstrijkt, dringt het door, dat de overledene echt niet meer terugkomt. En wat ze ook onderneemt en dat is véél, dag en nacht is het er, dat schrijnende gemis. Heel duidelijk worden de emoties na een sterven ook verwoord. Iedereen, die iets dergelijks heeft meegemaakt, zal het herkennen. Ook de vreugdevolle momenten trouwens, die onverwacht komen, als herinneringen dankbaar stemmen. In de grote hoeveelheid boeken over dit onderwerp is dit een bijzonder heldere en misschien helpende publicatie. Verzorgde uitgave met een aantal kleurenfoto’s; normale druk. – T. van Oirschot-Sparla

Provinciale Zeeuwse Courant
“Troostvogels voor velen die verdriet moeten verwerken” 
Lees verder

De Gazet van Antwerpen(B)
“Er moet leven naast de dood zijn” 
Lees verder

Het Belang van Limburg(B)
“In Troostvogels vond ik eindelijk waar ik naar op zoek was: een sprankje licht in het duister, een hoopvol toekomstperspectief. Niet van een rouwexpert maar van een moeder die hetzelfde als ik had doorstaan én overleefd.” 
Lees verder

De Hoogeveensche Courant
“Natuurbeleving als afleiding en reddingsboei bij wanhoop en diep verdriet.” 
Lees verder

Het Uitvaartwezen
“Een aangrijpend verhaal, waarbij het mooi is dat het verdriet niet meer zo rauw is en dat Quist ook veel ruimte geeft aan schoonheid en aan natuurervaringen.”

ANTENNE
“Een prachtig boek dat ze schreef om rust te krijgen na al die jaren”. 
Lees verder

Dé Weekkrant
“Met recht is het een troostboek geworden” 
Lees verder

Schepper & Co NCRV Nederland 2
Vandaag, Allerzielen, is de dag waarop in de christelijke wereld de gestorvenen worden herdacht. Daarom in Schepper & Co aandacht voor de verhalen van twee moeders die hun kind verloren. Dora Rovers’ dochter Isabella kwam dood ter wereld. Instinctief wist ze dat haar overlijden een bedoeling had: “De vraag waarom overkomt míj dit, heb ik me bij haar dood niet gesteld.” Tien jaar geleden raakte Willem, de zeventienjarige zoon van Maria Quist betrokken bij een auto-ongeluk. Toen ze het bericht hoorde, bezwoer ze God dat hij van haar kind af moest blijven. Nadat bleek dat Willem het niet had gehaald, beloofde ze haar man dat ze er niet aan kapot zouden gaan: “We gaan ons richten op de zeventien jaar die we van hem hebben genoten.” En, rouwdeskundige Thomas Quartier van het Centrum voor Thanatologie van de Radboud Universiteit in Nijmegen, verklaart de toenemende aandacht voor het herdenken van onze doden en welke rol rituelen daarbij spelen.

De Appelschaster
Door de NBD Biblion is het boek Troostvogels geselecteerd voor opname in het bibliotheekbestand van Nederland, de Nederlandse Antillen en Vlaams België. 
Lees verder

Nieuwe Ooststellingwerver
Het boek Troostvogels van Maria Quist ligt vanaf deze week in bibliotheken in Nederland, de Nederlandse Antillen en Vlaanderen. 
Lees verder

De Nederlandse Jager
“Het boek biedt troost aan mensen die een groot verdriet te verwerken hebben (gehad). Ik beveel het van harte aan. Ook aan mannen!” 
Lees verder

De Gelderlander – Cultuur
“In Troostvogels verweeft ze haar verblijf in Frankrijk met het aangrijpende verhaal ….” 
Lees verder

Het goede leven
Troostboek, Leven na de dood van een kind
Overgenomen uit Friesch Dagblad

De Rondzendbrief VOOK
(Vereniging Ouders van een Overleden Kind)
“Het is een heel mooi boek dat Maria Quist geschreven heeft. Ik kan het iedereen van harte aanbevelen.” 
Lees verder

Hét Gemeentenieuws Liemers

Ingezonden brief: Troostvogels
Een dag of tien geleden kreeg ik een boek in handen met als titel “Troostvogels”, geschreven door Maria Quist. … In Herwen was ze mijn buurmeisje … 
Lees verder

De Pauwengaard

En dan was daar ineens dat boek: Troostvogels …. 
Lees verder

Het Weekblad

“Het boek gaat over liefde, natuur en verdriet” 
Lees verder

Nieuwe Ooststellingwerver

“Een boek over liefde, lijden en de natuur.” 
Lees verder

Kerstbijlage Hoogeveensche Courant
“In het boek Troostvogels van Maria Quist komen twee opmerkelijke passages voor” 
Lees verder

Meppeler Courant

Indrukwekkend boek 
Lees verder