Het Verhaal van Pieterrr (hij rolde lang met de r als hij zijn naam uitsprak) is een uit de hand gelopen artikel. Tijdens onze laatste ontmoeting, een dag voor zijn dood, vroeg ik Pieter of ik een stukje over hem mocht schrijven voor De Takkeling, het tijdschrift van de Werkgroep Roofvogels Nederland. Dat leek hem wel wat.
Ik dook in de mappen met brieven, mails en fotomateriaal. Het artikel, aanvankelijk begroot op zo’n 6 pagina’s, groeide en groeide. Op een gegeven moment werd duidelijk dat het een boekje moest worden.
Er verschijnt regelmatig negatieve publiciteit over (voormalige) tbs’ers die in crimineel gedrag terugvallen. Het kan echter ook goed uitpakken. Pieter is hiervan een mooi voorbeeld. Zijn roerige leven, met grote ups en downs, is beschreven in ‘Het verhaal van Pieterrr’, waarin een aantal passages uit zijn prachtige, vaak hilarische, brieven zijn opgenomen. Het verhaal geeft een inkijkje in een wereld die voor velen onbekend is. De wereld van junks, daklozen, criminelen en het gevangenisleven. Hij geeft ze een gezicht, niet als ’loser’, maar als een sterke persoonlijkheid met lef. Pieter overleed 22 maart j.l. op 57jarige leeftijd, waardig en in volle gemoedsrust.
Pieters verhaal is ter informatie verstuurd naar o.a. De Mesdagkliniek, het Pieter Baancentrum, de hoofdkantoren van het Leger des Heils, Jellinek-kliniek en Arkin. Zo ook naar het Openbaar Ministerie Noord-Nederland, Parket Generaal Den Haag, Gevangeniszorg Nederland en het Landelijke Kantoor Reclassering. Na mooie reacties ligt het inmiddels in de boekenkast van het Parket Generaal bij het Openbaar Ministerie in Den Haag, en op verzoek van patiënten en personeel in de bibliotheek van de Mesdagkliniek.
Mocht u het verhaal lezenswaardig vinden voor mensen in een soortgelijke situatie en/of hun begeleiders, voor instellingen als penitentiaire inrichtingen, daklozenopvang, verslaafdenzorg e.d., dan kunt u overwegen het te doen rondgaan via uw bibliotheken, leestafels of anderszins.