Op 8 januari 1999 overleed onze Willem bij een verkeersongeluk. Hij was 17 ½ jaar.
Wij hebben altijd op de ruimte gewoond, met royaal grond om ons heen. Een groot voorrecht. Hetzelfde wilden we voor Willem, ook ná zijn dood: ruimte, bloemen, een zitplek, natuur. Een plek waar mensen en dieren welkom zijn.
Bij ons in het dorp ligt een kleine begraafplaats, omsloten door bos. We mochten tien grafplekken kopen, vijf aan vijf. Hierdoor ontstond een kleine kavel van 4 ½ bij 5 meter. We hebben er een tuintje aangelegd met laagblijvende bomen, struiken en veel bloemen. In de tonvijver zitten bruine en groene kikkers, in het nestkastje broeden elk jaar kool- of pimpelmezen en in de struiken rondom regelmatig een merel of winterkoning. Reeën en konijnen, muizen en vleermuizen, vlinders en bijen komen Willem opzoeken.
Op de bank, die, evenals de nestkast, door zijn vrienden is gemaakt, staat een kistje met daarin zo’n 65 ingesealde en geïllustreerde gedichten en andere teksten. Of beter gezegd, stónd een kistje met 65 teksten. De afgelopen jaren werd met regelmaat en in toenemende mate het een en ander ontvreemd, ook gedichten. Het begon met drie, daarna een stuk of tien, vervolgens twintig tegelijk en op een dag was het hele kistje leeg. Alles weg…
Uit het verdriet om de voortdurende verdwijningen werd het idee geboren om een website te maken. Enkele teksten hebben we weer laten bijmaken en blijven in het kistje, maar per 1 oktober kunnen álle teksten worden bekeken via internet. Een wonder dat dit tegenwoordig allemaal mogelijk is…
Sommige gedichten en verhalen werden ons toegestuurd, een aantal werd door ons verzameld, enkele schreef ik zelf. Achter elke tekst een kleurige en passende afbeelding als achtergrond. Graag willen wij ze met iedereen die daar belangstelling voor heeft delen. Er zijn algemene en religieuze teksten en teksten (ook) geschikt voor kinderen, al is het onderscheid vaak moeilijk aan te brengen.
In het echte en virtuele kistje tevens de brief die tijdens de begrafenis werd voorgelezen.
In het kistje op de begraafplaats lag altijd een bloknoot. Wanneer de bezoeker een gedicht graag wilde hebben, kon dit kenbaar worden gemaakt in de bloknoot, incl. adres, en werd het gewenste gedicht/gedichten toegestuurd. Met de website wordt het een stuk makkelijker en kan ieder op zijn gemak alles thuis (nog eens) overlezen en desgewenst zelf downloaden. Ook op de website een “bloknoot” waar u eventueel een reactie kunt achterlaten.
In najaar en winter van 2007 schreef ik een boek over Willem, zijn leven en dood en mijn leven met en zonder hem. Over natuurbeleving, Frankrijk en jeugdherinneringen. Er zit veel verdriet in, maar het is vooral een positief boek. Meer informatie hierover in “Troostvogels”.
Hartelijk dank voor uw bezoek aan Willems tuintje, in het echt of via de website. De geselecteerde gedichten waren voor ons bakens op de soms zo moeilijke en onbegrijpelijke levensweg. Wij hopen dat ze ook voor u iets mogen betekenen.
Vriendelijke groeten,
familie Quist